“Vücudumuz her saniye cildimiz aracılığıyla ısı, ses, biyokimyasallar, elektriksel potansiyeller ve ışık biçiminde gigabaytlarca veri yayınlar ve bunların hepsi aktivitelerimiz, duygularımız ve sağlığımız hakkında bilgi taşır,” diyor MIT’de malzeme bilimci ve mühendis olan ortak yazar Yoel Fink. “Ne yazık ki, çoğu, hatta tamamı, giydiğimiz kıyafetlerde emilir ve kaybolur. Kıyafetlere bu önemli bilgileri değerli sağlık ve aktivite içgörüleri biçiminde yakalamayı, analiz etmeyi, depolamayı ve iletmeyi öğretebilseydik harika olmaz mıydı?”
Askerler, Bu Yeni Teknolojinin İlk Benimseyenleri Olacak.
Daha önce bildirildiği gibi, tüketiciler yalnızca 2021’in ilk çeyreğinde akıllı saatler, fitness takip cihazları, artırılmış gerçeklik gözlükleri ve benzeri teknolojiler gibi giyilebilir cihazlardan 100 milyondan fazla adet satın aldı. Bu kategorideki satışlar, 2020’nin 2. çeyreğine göre ikinci çeyrekte %34,4 artarak kişisel elektronik kategorisinde en hızlı büyüyen kategorilerden biri haline geldi. Ancak bu cihazlar yararlı veriler üretse de dezavantajları da var. Ağır olabilirler, uzun süre takıldığında rahatsız edici olabilirler ve genellikle yalnızca tek bir noktadan (örneğin bilek, göğüs veya parmak) gelen vücut sinyallerini ölçtükleri için yanlış olabilirler.
Yazarlara göre, giysilere dokunan bir fiber bilgisayar, sensörleri izleyebilir ve vücudun her yerine dağılmış birçok noktadan veri toplayabilir. 2021’de Fink’in grubu, bir kişinin aktivitesini dijital olarak algılama, depolama ve analiz etme yeteneğine sahip, bir gömleğe dikilmiş ilk fiberi başarıyla yarattı . O zamana kadar elektronik fiberler analogdu. Yüzlerce kare silikon mikroçip, fiberi oluşturmak için bir polimer önformuna yerleştirildi ve üretim sırasında polimer akışını kontrol ederek ekip, onlarca metre uzunluğundaki bir fiberdeki mikroçipler arasında sürekli elektrik bağlantısı sağlamayı başardı.
Elde edilen lif ince, esnek, kumaşlara kolayca dikilebilen ve yıkanabilirdi ve optik diyotlar, bellek birimleri, sensörler ve diğer bileşenleri içerebiliyordu. İlke kanıtı olarak, Fink’in ekibi, bir kişinin düğün çalma listesini gelinin elbisesine (veya damadın smokinine) kaydedebileceği bir günü öngörerek, lifin içine 767 kilobitlik kısa bir film dosyası ve 0,48 megabaytlık bir müzik dosyası depoladı.
Yorum Yaz